Γκουεράτσι, Φραντσέσκο Ντομένικο

(Francesco Domenico Guerrazzi, 1804 – 1873). Ιταλός συγγραφέας και πολιτικός. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Πίζα, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως διορθωτής, μεταφραστής βιβλίων και δάσκαλος. Σε ηλικία μόλις 20 ετών έγινε διδάκτορας της νομικής και άνοιξε δικηγορικό γραφείο. Σύντομα όμως ενδιαφέρθηκε για τα πολιτικά πράγματα της χώρας του και ίδρυσε το 1827 μαζί με τον Κάρολο Μπίνι την εφημερίδα Οδηγητής του Λιβόρνο,της οποίας όμως η έκδοση απαγορεύτηκε από τις αρχές και προκάλεσε τη φυλάκιση του εκδότη, ο οποίος κατηγορήθηκε ως επαναστάτης. Το 1833 ο Γ. φυλακίστηκε πάλι στο φρούριο του Πορτοφεράιο με αφορμή την έκδοση αυτή τη φορά της εφημερίδας Νέα Ιταλία.Στη φυλακή έγραψε ένα από τα σημαντικότερα έργα του, το ιστορικό μυθιστόρημα Πολιορκία της Φλωρεντίας,στο οποίο αφηγείται με συναρπαστικό τρόπο την τελευταία μάχη που έδωσαν οι Φλωρεντινοί εναντίον των ενωμένων στρατευμάτων του πάπα και του αυτοκράτορα. Μετά την αποφυλάκισή του ασχολήθηκε επιτυχώς με το δικηγορικό του επάγγελμα, χωρίς παράλληλα να σταματήσει να αγωνίζεται για τις πολιτικές του ιδέες. Το 1848 συνελήφθη πάλι και φυλακίστηκε στο φρούριο του Πορτοφεράιο. Μετά την ανακήρυξη του τοσκανικού καθεστώτος ελευθερώθηκε και ίδρυσε την εφημερίδα Αδάμαστος.Στη συνέχεια διορίστηκε υπουργός στην κυβέρνηση Μοντανέλι και λίγο αργότερα, κατόρθωσε να πάρει στα χέρια του την εξουσία με δικτατορικό τρόπο. Τελικά ανατράπηκε από τον λαό και καταδικάστηκε σε ισόβια καταναγκαστικά έργα, ποινή που μετατράπηκε ύστερα από τρία χρόνια σε εξορία. Μετά την ενοποίηση της Ιταλίας εξελέγη βουλευτής, αλλά αργότερα, ύστερα από την αποτυχία του στις βουλευτικές εκλογές του 1870, αποτραβήχτηκε στην Τσινκουαντίνα, όπου πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του. Ο Γ. έγραψε και άλλα μυθιστορήματα με ιστορικό περιεχόμενο, όπως τη Μάχη του Βενεβέντο (1828) και τον Πασκουάλε Πάολι (1860), στα οποία βρήκε την ευκαιρία να εκφράσει το βαθύ του μίσος για τους Γάλλους και τις ελπίδες για αναγέννηση της πατρίδας του, που τη στήριξε στο ένδοξο παρελθόν της. Άλλα έργα του είναι το σατιρικό μυθιστόρημα Γάιδαρος και τα Αυτοβιογραφικά απομνημονεύματα,έργο που πολλοί κριτικοί το χαρακτήρισαν πικρόχολο, αλλά συγκεντρώνει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία της δημόσιας ζωής της εποχής του Γ.